همه چیز من هیچ میشود.

وقتی تو نباشی....باران ببار....

مرا بشوی و ببر.

باز باران با ترانه،میخورد بر بام خانه
خانه ام کو؟خانه ات کو؟
آن دل دیوانه ات کو؟
روزهای کودکی کو؟
فصل خوب سادگی کو؟
کودک خوشحال دیروز،غرق در غم های امروز،
یاد باران رفته از یاد،آرزو ها رفته بر باد!

هیچ تفاوتی نمی کند اگر ابرها بالای سرت باشد یا نباشد!

شادیت را به روز افتابی موکول نکن،

اسمان با احساس تو آبی میشود....

بی تو دلم میگرد . تا که باشی دلتنگترم.چون خواهی رفت

می شنوی؟دیگرصدای نفسم نمی آید.....

به دار کشید مرا،بغض نبودنت.

دستانم که رها میکنی .گم میشم در خودم.جز تو چه کسی مرا پیدا تواند کرد.؟؟؟؟

تو اسمانی بزرگی و بزرگتر.تو خالق اسمانی. تو همه ای.تو خالق همه ای

خدایا خیلی خسته ام،کاش میشد گوشه ای نوشت: "خدایا خیلی خسته ام فردابیدارم نکن."

زندگی بر خلاف ارزو هایم گذشت

آنشرلی هم نشدیم یکی ازمون بپرسه:آنه!تکرار غریبانه ی روزهایت چگونه گذشت؟